Kavga Eden Çocuğun Hikayesi Çok eski zamanlarda, hırçın ve yaşıtlarına göre daha iri bir çocuk yaşarmış. Bu çocuk arkadaşları ile sürekli olarak kavga eder ve onlara zarar vermiş. O kadar çok yaramaz biriymiş ki, arkadaşlarının aileleri sürekli olarak çocuğu şikayet edermiş. Derslerine çalışmaz, sürekli olarak yaramazlık yapar ve insanlarla dalga geçmeye çalışırmış.
Çocuğun adı Serdarmış. Serdar ismindeki bu çok ailesiyle de iyi geçinmez. Babası aksi bir adammış. Annesi de çocuğuna çok zaman ayırmazmış. Hiç arkadaşı olmadığı için zamanın büyük kısmını odasında te başına geçirirmiş. Okula gittiği zamanda arkadaşlarının oyunlarına karışır. Onlarla kavga eder ve zarar verirmiş.
Öğretmenleri de sürekli olarak ondan şikayet edermiş. Bu şikayetler nedeniyle Serdar’ın babası ve annesi çocuklarını sürekli olarak azarlarmış. Serdar’da tabii ki bunlara içten içe daha çok kurulurmuş. O da bunları duydukça daha çok kavga edermiş.
Günlerden bir gün, Serdar’ın okuduğu sınıfa yeni bir öğrenci gelmiş. Bu öğrenci insanların ilgisini çekiyormuş çünkü dev gibiymiş. İlk görüşte arkadaşları biraz ondan korkmuş. Fakat tanıdıkça aslında çok iyi bir çocuk olduğu ortaya çıkmış. Derslerinde başarılı, arkadaşlarına karşı kibar ve örnek bir öğrenci olarak bilinmiş.
Serdar bu durumdan rahatsız olmuş. Her zaman göz önünde olan kendisiymiş. Çok büyük olduğu için insanlar daha çok Serdar’ı ön plana çıkarırmış. Yeni gelen çocuğun ismi de Yaman’mış.
Serdar plan yapmış ve Yamanla kavga edecekmiş. Bunun için gerekli olan her şeyi hazırlamış. İlk olarak Yaman’ın kavga çıkarması gerekiyormuş. Aksi durumda suçlu durumuna düşen Serdar olurdu. Serdar, Yaman’ın suçlu durumuna düşmesi için onun saçına sakız yapıştırmış ve sonrasında kavga etmeyi beklemiş. Fakat Yaman bu durumu büyük bir olgunluk ile karşılamış. Serdarın yanına giderek;
‘’Yanlışlıkla yapıştırdın herhalde. Ama sorun değil. Bunun için senle kavga edecek değilim. Sen de benim arkadaşımsın. Hadi gel top oynayalım’’ demiş.
Serdar bunları duyunca iyice şaşırmış. Ne yapması gerektiğine tam karar verememiş. Kendisi bu durumda olsa kesin kavga çıkartacağını düşünmüş. Birkaç gün daha sakin biri olmaya karar vermiş. Eğer kendisine bu şekilde yaklaşan biri varsa bunun nedeni olması gerekir diye düşünmüş.
O günden sonra Serdar ve Yaman arkadaş olmuşlar. Arkadaşlıklarında kavga ve şiddet hiçbir zaman olmamış. Serdar, daha önce yaptığı hataların farkına teker teker varmaya başlamış. Onlarla yüzleşmiş. Arkadaşları ile teker teker konuşmuş ve sorunlarını çözmüş.
Serdar şu zamana kadar her zaman sorunların çözümü için kavga etmeyi tercih eden biri olmuştu. Fakat düşündüğü zaman kavga etmenin kendisine herhangi bir şekilde fayda sağlamadığını görebiliyor. Kavga etmek, şiddet kullanmak hiçbir zaman sorunların çözümünde işe yaramaz. Her zaman olayların daha büyümesine neden olur. Fakat bazı insanlar bunun farkına geç varır.
Bazen hayatımızda ufak detaylar bizim için önemli oranda belirleyici olabiliyor. Hiç beklemediğimiz anda yaşadığımız bir olay, hayatımızın değişmesine neden olabilir. Bu nedenle, başka insanlara da her zaman için bir şans vermeliyiz. Bir insan ne kadar hata yaparsa yapsın, bu hatasını telafi edebilir. Önemli olan hatasını telafi ettikten sonra neler yaptığıdır.
Serdar’ın hikayesini okuduğumuz zaman anne ve babaya düşen görevleri de daha iyi anlamak mümkün oluyor. Anne ve baba çocuk gelişiminde ana faktörlerdir. Eğer bir çocuğu yetiştirme süreçlerinde doğru karar verilirse çocuk da ileride o denli başarılı ve hayatı seven bir kişi olur. EN başta insanın kendisini sevmesi gerekir.