Biraz Yoruldum Galiba
Eskisi gibi değilim artik ve insanlara kendimi açıklamaktan bıktım. Eskisi gibi uzun cümleler kuramıyorum ve kısa cevaplar verip geçiyorum. Söyleyecek çok şey var aslında ama anlayacak kimse kalmadı.
Dilara
https://de.wikipedia.org/wiki/Eski_G%C3%BCm%C3%BC%C5%9F
Masmavi
denize baktım. Dalgalar kıyıya vuruyordu. Bugün de yalnızım, insanlıktan haber yok. “Beni bu yalnızlığa niye attınız insanlar? Aranızda kahkalarla yaşamak isterdim, anlaşılmak isterdim. Bas bas bağırıyordum oysa niye sesimi duymadınız?” ‘Bunları sorgulamak için geç değil mi?’ “Suçlu arıyorum herkes gibi. Bu yalnızlığın bi suçlusu olmak zorunda değil mi?”
Eskisi gibi değilim artık. Dilim sustu, yüreğim duruldu. Bedenim yoruldu,hiç birşeye hevesim kalmadı . Sadece sessizce geçip gidiyorum hayatın içinden.
Ben, yine de vazgeçmedim
seni sevmekten. Eskisi gibi değil ama. Biraz buruk, biraz küs, biraz sitemkâr seviyorum artık seni… Dudaklarımı ısırıyorum artık adın geçince. Kavga falan çıkarıyorum. Eskisi gibi sakin değilim ama olsun…