Şerife Bacının Hikayesi

Topal Yusuf, Kurtuluş Savaşı’nda gözünü ve sol bacağını kaybetmiş bir gazidir. Kendi ihtiyaçlarını göremeyen Topal Yusuf’a destek olmak ve dedikoduları önlemek isteyen Şerife evlenmeye razı olur. Ve Şerife, Topal Yusuf ile evlendirilir. Topal Yusuf ile Şerife Gelinin bir kız çocukları olur. 3 yıl sonra bir çocuğu olan Şerife Bacı’nın kızına Elif adı verir.

Şerife Bacının Hikayesi

Şerife Gelin kızı Elif’i emzirdikçe sütü daha da çoğalır. Bereketlenen sütü ile köyün yetim kalmış bebeklerini de emzirir. Kurtuluş savaşı devam ederken kağnılarla İnebolu’dan Kastamonu’ya cephane taşınacağı haberi gelir.
Seferberlik devam ederken her evden bir adam, adam yoksa genç, genç de yoksa kadınların cephane taşıması gerekmektedir. Bu emri vatani bir görev olarak üstlenen yiğitler gibi Şerife Bacı da harekete geçer. 1921 yılının sonlarında bebeği Elif’i de alıp cephane taşımaya hazırlanır.

Şerife Bacının Hikayesi

İnebolu’da kağnıya yüklenen cephaneleri Kastamonu’ya götürmek için yola düşer. Mevsim kıştır, hava şartları son derece çetindir. Şerife Bacı, taşıdığı cephaneliklerin kar ve soğuktan etkilenmemesi için üzerindeki kazağı çıkarıp mermilerin üzerine örter. Yavrusu da ölmesin diye üzerine kapanır ve vücut ısısıyla Elif’i ölümden korur. Fakat kendi donarak şehit olur.

Şerife Bacının Hikayesi

Sabah saatlerinde karşı kışladaki nöbetçiler, karlar altında belli belirsiz bir kağnı olduğunu görür. Osman Bey’e haber verilir. Devrekanili Cemil ile Beşiktaşlı Rıfat Çavuş kağnının yanına gönderilir. Çavuşlar kağnının arkasında kaskatı kesilmiş genç bir kadın olduğunu görürler. Bir yandan da ağlayan bir bebek sesi fark ederler. Kundaktaki Elif’tir. Kadının kimliği belirlenir ve Seydiler’e gönderilir. Bebek Elif ise kışlaya yakın olan bir eve gönderilir.