Nazım Hikmet Ran Tarafından Söylenmiş Güzel Sözler

Nazım Hikmet Ran tarafından söylenmiş Güzel Sözler

İçindekiler

Nazım Hikmet Ran tarafından söylenmiş Güzel Sözler
Nazım Hikmet Ran tarafından söylenmiş Güzel Sözler
İnsanların kanatları yok, insanların kanatları yüreklerinde.
Gidenin arkasından gelen gideni bulacak mı zannediyorsun?
İşin en aşağılık tarafı şu ki yavrum, galiba yalnızlığa alışıyorum.
Sende uzaklığı; sende ben, imkânsızlığı seviyorum.
Şair başarılı olmak için, yapıtlarında maddi yaşamı aydınlatmak zorundadır.
Elbet bitecek güneşe hasret günler. Ve o zaman kutuplarda yetişen cılız ve minik bitkiler değil, güneşin çiçekleri dolduracak yüreğini.
İnsan birisiyle yaşlanmalı, birisi yüzünden değil!
Pişman değilim yaşadıklarımdan, öfkem belki de yaşayamadıklarımdan.
Özlemin azı çoğu olmaz, ağırdır işte.
Yalnızlık insana çok şey öğretirmiş. Ama sen gitme, ben cahil kalayım.
Ve benim birden bire yüzünü değil, gözünü değil, sesini göresim geldi.
Cebimde yoktu, yüreğimden verdim.
Biz başka severdik. O yüzden başka sevemedik.
İşin en aşağılık tarafı şu ki yavrum, galiba yalnızlığa alışıyorum.
Sen yanmasan, ben yanmasam, biz yanmasak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa.
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine.
Bir gülüşün ateşiyle yakmasını biliriz ölümün önünde sigaramızı.
Yaşamak ümitli bir iştir, sevgilim. Yaşamak: seni sevmek gibi ciddi bir iştir.
İnsanların kanatları yok, insanların kanatları yüreklerinde.
İçimde mis kokulu kızıl bir gül gibi duruyor zaman.
Geçtim putların ormanından baltalayarak, ne de kolay yıkılıyorlardı.
Ve sana söylemek istediğim en güzel söz: henüz söylememiş olduğum sözdür.
Yürekli bir kadının başı, yüreksiz bir erkeğin omzuna ağır gelir!
Ne kötüdür insanın aklıyla yüreği arasında çaresiz kalması. Ne kötüdür ona an kadar yakın, bir asır kadar uzak olması!
Özlemin azı çoğu olmaz, ağırdır işte.
Arkadaşlık ağaca benzer, kurudu mu bir daha yeşermez.
Biz başka severdik. O yüzden başka sevemedik.

Nazım Hikmet Ran tarafından söylenmiş Güzel Sözler
İnsanların kanatları yok, insanların kanatları yüreklerinde.
Gidenin arkasından gelen gideni bulacak mı zannediyorsun?
İşin en aşağılık tarafı şu ki yavrum, galiba yalnızlığa alışıyorum.
Sende uzaklığı; sende ben, imkânsızlığı seviyorum.
Şair başarılı olmak için, yapıtlarında maddi yaşamı aydınlatmak zorundadır.
Elbet bitecek güneşe hasret günler. Ve o zaman kutuplarda yetişen cılız ve minik bitkiler değil, güneşin çiçekleri dolduracak yüreğini.

İnsan birisiyle yaşlanmalı, birisi yüzünden değil!
Pişman değilim yaşadıklarımdan, öfkem belki de yaşayamadıklarımdan.
Özlemin azı çoğu olmaz, ağırdır işte.
Yalnızlık insana çok şey öğretirmiş. Ama sen gitme, ben cahil kalayım.
Ve benim birden bire yüzünü değil, gözünü değil, sesini göresim geldi.
Cebimde yoktu, yüreğimden verdim.
Biz başka severdik. O yüzden başka sevemedik.
İşin en aşağılık tarafı şu ki yavrum, galiba yalnızlığa alışıyorum.
Sen yanmasan, ben yanmasam, biz yanmasak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa.
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine.
Bir gülüşün ateşiyle yakmasını biliriz ölümün önünde sigaramızı.
Yaşamak ümitli bir iştir, sevgilim. Yaşamak: seni sevmek gibi ciddi bir iştir.
İnsanların kanatları yok, insanların kanatları yüreklerinde.
İçimde mis kokulu kızıl bir gül gibi duruyor zaman.
Geçtim putların ormanından baltalayarak, ne de kolay yıkılıyorlardı.
Ve sana söylemek istediğim en güzel söz: henüz söylememiş olduğum sözdür.
Yürekli bir kadının başı, yüreksiz bir erkeğin omzuna ağır gelir!
Ne kötüdür insanın aklıyla yüreği arasında çaresiz kalması. Ne kötüdür ona an kadar yakın, bir asır kadar uzak olması!
Özlemin azı çoğu olmaz, ağırdır işte.
Arkadaşlık ağaca benzer, kurudu mu bir daha yeşermez.
Biz başka severdik. O yüzden başka sevemedik.