12 Dans Eden Prenses Bir varmış bir yok muş. Anneleri ile birlikte küçük bir evde yaşayan üç küçük domuzcukvarmış. Artık evlerinden ayrılıp kendi başlarına yaşamayı. Kendi hayatlarını kurmayı öğrenmeleri gerekiyormuş. Bir gün anneleri üç küçük domuzcuğu yanına çağırmış. Yavrularım artık bu evden ayrılma zamanınız geldi. Gidip kendinize yeni bir hayat kurun. Ama sakın bunu unutmayın; Bu dünyada ne yaparsanız yapın en iyilerini yapmaya çalışın. Ertesi sabah üç küçük domuzcuk biraz üzgün biraz heyecanlı anneleri ile vedalaşmışlar. Ve düşmüşler yola ve biraz yol aldıktan sonra üç küçük domuzcuk kendilerine ev yapabileceği bir araziye gelmişler. En küçük domuzcuk yeni evini samandan yapmaya karar vermiş. Çünkü böylesi hem daha zahmetsiz hem de daha kolaymış. Böylece bir an önce evini bitirebilecek ve oyun oynamaya da daha fazla zaman kalacakmış. En küçük domuzcuk evini bir günde bitirmiş ve diğer domuzlara seslenmiş. -Bakın ben evimi bitirdim bile demiş. En büyük domuzcuk eve şöyle bir bakmış. -İyi de bu ev hiç sağlam görünmüyor. Ya kurt gelirse ondan nasıl korunacaksın, demiş. En küçük domuzcuk abisini hiç umursamamış. -Hiç bir şey olmaz merak etme, demiş. Ortanca domuzcuk da evini tahtadan yapmaya karar vermiş. Ormandan topladığı ağaç dalları ile kendine küçük bir kulübe yapmış. Onun evini bitirmesi tam üç gün sürmüş. Bu ev saman evden biraz daha sağlammış. En büyük domuzcuk onunda yanına gelmiş. – Kardeşim iyi güzel yapmışsın da bu ev hiç sağlam görünmüyor. Kurt gelirse bu ev seni koruyacak mı? diye sormuş. Ortanca domuzcuk hemen cevabı yapıştırmış. -Hiç bir şey olmaz merak etme bu ev çok sağlam. Peki benden söylemesi sonra uyarmadı deme. İki küçük domuzcuk yeni yaptıkları evlerinde keyif yaparken en büyük domuzcuk sürekli çalışıyormuş. Çünkü o evini tuğladan ve taştan yapıyormuş. Diğer domuzlar bunun bu çabasını çok anlamsız buluyorlarmış. Sürekli oyunlar oynayarak vakit geçiyor ve hiç çalışmıyorlarmış. -Bir an önce evini bitirmek varken ne gerek var bu kadar zahmete canım. – Abimiz de amma korkakmış ha!. En büyük domuzcuk da kardeşlerinin söylediklerine kurak asmadan tam da 1 hafta durmadan çalışmış ve sonunda tuğla ve taştan yaptığı evini bitirmiş. Bir gün sonra aç bir kurt domuzların yaşadığı yere gelmiş. Önce birinci domuzun samandan yaptığı evinin önünde durmuş. Küçük domuzcuk samandan yaptığı evinde dinleniyormuş. Kurt kapıyı çalmış. -Aç kapıyı da içeri gireyim açmazsan üflerim püflerim evini başına yıkarım, demiş. -Hiç bir şey yapamazsın benim evim yeterince sağlam, demiş küçük domuzcuk. Kurt bunun üzerine üflemiş püflemiş domuzcuğun samandan yaptığı evi yıkmış. Küçük domuzcuk kendini dışarı zor atmış ve doğruca ortanca kardeşinin ağaç dallarından yaptığı evine koşmuş. Kapıyı çalmış.
Ortanca domuzcuk kapıyı açınca küçük domuzcuk can korkusuyla kendini içeri atmış. -Çabuk kapat kapıyı kardeşim kurt buraya gelebilir, demiş. Ortana kardeşi ise -Merak etme bu evde bize hiçbir şey yapamaz, demiş. Kurt kısa süre sonra ikinci domuzcuğun tahtadan yapılmış evine gelmiş. Ve kapıyı çalıp seslenmiş. -Aç kapıyı! İçeri gireyim açmazsan üflerim püflerim evini başına yıkarım, demiş. Ortanca domuzcuk -Benim evimi asla yıkamazsın, demiş. Kurt da bunun üzerine üflemiş püflemiş tahtadan yapılmış evi yıkmış. Küçük domuzlar doğru küçük en büyük domuzcuğun evine gitmişler. Kurttan canlarını zor kurtarmışlar. -Kardeşim kurt buraya geliyor şimdi ne yapacağız? diye sormuş ortanca domuzcuk. en büyük domuzcuk kendinden emin bir şekilde cevap vermiş. -Merak etmeyin kurt bu eve giremez.Biraz sonra iyice açıkmış olan kurt en büyük domuzcuğun evine varmış. Üç küçük domuzcuğa seslenmiş. -Açın kapıyı içeri gireyim! açmazsanız üflerim püflerim evinizi başınıza yıkarım, demiş. -Hiç boşuna uğraşma hain kurt, bu eve giremezsin, demiş en büyük domuzcuk. Bunun üzerine kurt çok sinirlenmiş. Üflemiş püflemiş ama boşuna domuzcuğun taştan evini yıkamamış. Tekrar tekrar denemiş ama biraz olsun evi sallayamamış bile. Sonunda yorgun düşen kurt eve girmek için başka yol denemeye karar vermiş. Evin çatısındaki bacayı görmüş ve çatıya tırmanmaya karar vermiş. Kurdun çatıya tırmandığını görüp bacadan girmeye çalışacağını anlayan büyük domuzcuk hemen bacanın altındaki şömineyi yakmış. Odunların da üstüne kocaman kazan su koymuş. Kurt zar zor bacaya tırmanmış. Ve bacadan da kendini atı vermiş. Ve doğruca kaynar suyun içine düşmüş. -İmdat! imdaaat! yardım edin. diye bağırmış. Kurttan kurtulan domuzcuklar neşeyle birbirlerine sarılmışlar. üç küçük domuzcuk ertesi gün olan biteni anlatmak için annelerinin evine gitmişler. Annesinin yanına giden en küçük domuzcuk haklıymışsın anneciğim bu dünyada ne yapıyorsak en iyisini yapmalıymışız. Gerçekten emek verilen her iş başarıya ulaşır. O günden sonra iki küçük domuzcuk hiiiç tembellik yapmamışlar. Abileri gibi çalışmışlar. Mutlu ve güvenli bir hayat yaşamışlar.